Zbiór dobrych praktyk w relacjach między sędziami i zawodowymi pełnomocnikami w postępowaniu cywilnym
Poddajemy pod dyskusję zbiór dobrych praktyk przygotowany przez grupę adwokatów, radców prawnych i sędziów. Prezentowaliśmy go już podczas konferencji na Uczelni Łazarskiego 8 czerwca 2018 r. Teraz czekamy na Państwa opinie.
Jakość relacji i należyta współpraca między sędziami i zawodowymi pełnomocnikami ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia głównego celu postępowania sądowego, jakim jest wydanie sprawiedliwego orzeczenia w rzetelnie prowadzonym procesie i ochrona praworządności.
Podstawą tych relacji są zasady etyki zawodowej. Zbiory etyki zawierają jednak zasady ogólne. Pomocne może być ich rozwinięcie w konkretne wskazówki i wytyczne. Z tą myślą grupa adwokatów, radców prawnych i sędziów – korzystając z wzorców jurysdykcji zagranicznych – przygotowała propozycję 41 praktycznych wskazówek, którymi sędziowie i pełnomocnicy powinni kierować się we wzajemnych relacjach.
Zbiór dobrych praktyk jest podzielony na pięć części:
- zasady naczelne,
- czynności przedprocesowe
- czynności na początkowym etapie procesu
- postępowanie dowodowe i rozprawa
- uzasadnianie i zaskarżanie orzeczeń sądowych.
Część z prezentowanych zasad jest zdroworozsądkowa i nie powinna budzić wątpliwości (jasne, zrozumiałe i pomocne w rozstrzygnięciu sprawy pisma procesowe, uporządkowane załączniki, odpowiednio szczegółowe i konkretne twierdzenia faktyczne). Inne mogą budzić kontrowersje, jak teza, że „adwokat jest pierwszym sędzią w sprawie”. Wzbudziła ona ożywione dyskusje podczas konferencji, głównie ze względu na użycie słowa „sędzia” w kontekście przedprocesowej pracy adwokata. Prelegenci zgodzili się jednak, że rolą adwokata w tej fazie postępowania jest przekazanie klientowi takich informacji, które pozwolą mu podjąć w pełni poinformowaną decyzję o prowadzeniu dalszego procesu (m.in ocena zasadności roszczeń mocodawcy, dogłębna analiza stanu faktycznego i prawnego sprawy, a także określenie szans jej powodzenia). Podkreślono ponadto, że pełnomocnik powinien odmówić przyjęcia sprawy, jeżeli z zebranych dowodów wynika, że klientowi nie przysługuje roszczenie, zaś podjęcie działań procesowych nie służyłoby ochronie praw, a jedynie obstrukcji.
Twórcy zbioru dobrych praktyk mają nadzieję, że dokument ten stanie się wzorem zarówno dla zawodowych pełnomocników, jak i sędziów, a jego postulaty zostaną wcielone w życie, co – zdaniem autorów – powinno wymiernie wpłynąć na jakość wymiaru sprawiedliwości.
Jesteśmy ciekawi Państwa opinii. Prosimy pisać:
Stanisław Drozd, stanislaw.drozd@wardynski.com.pl
Łukasz Lasek, lukasz.lasek@wardynski.com.pl