Transakcja jest przykładem udanej restrukturyzacji pozasądowej i konsensualnej z pełnym zaspokojeniem wszystkich wierzycieli finansowych.
Restrukturyzacja była wyjątkowo skomplikowana pod względem relacji międzywierzycielskich, zależności wewnątrzgrupowych i partnerów inwestycyjnych.
Transakcja pokazała, że możliwy jest całościowy wykup obligacji w sytuacji restrukturyzacyjnej, a skuteczne zarządzanie portfelem i determinacja funduszy zarządzających portfelem aktywów może przynieść efekty w postaci odzyskania należności. Transakcja ma więc też duże znaczenie z punktu widzenia zaufania do polskiego rynku kapitałowego, szczególnie w kontekście OFE.
Ważna była także koordynacja i współpraca z agentami zabezpieczeń, którzy byli podmiotami niepowiązanymi w żaden sposób z obligatariuszami.